तिम्रो नामको दैनिकी (कविता - बज्र कुमार राई)

तिम्रो
पूर्णत: उन्मात जिन्दगीका लागि
मैले बगाएका खुन-पसिना
किन सार्थक भएनन् प्रिय?
तिम्रो परिकल्पनामा।
के तिमी भन्न सक्छौ?
मेरो बलिदानको परिभाषा!
के तिमी गन्न सक्छौ?
मैले आजसम्म सहेका
तिम्रा दाँतका डोबहरु!
कति निष्ठुर र पापी हगि?
तिम्रो आडम्बर र मेरो माया!

म
हवालहवाल्ती खुन छाद्दै
मर्छु, पुन: बौराउँछु
तिमी वेवास्ता
पिउँछौ\पिलाउँछौ
त्यही खुन
तिम्रा प्रियजनहरुलाई।
तिमी मारीहाल्न पनि सक्दैनौं
वा म मरीहाल्न सक्दिन
किनकि,म त्रसित छु कताकता
तिम्रो प्रेमको आतंकमा।
कतै मेरो लाश
कुनै कसाहीको पसलमा
बेच्ने त होइनौं!?

यस्तो नसम्झ फेरी-
म मृत्‍युको कायर हुँ
मलाई त तिम्रो नाममा
जोतिनु छ अझै
मलाई त तिम्रो नाममा
आइलागेका यि दिन र ऋणहरुसँग
बदनामीको होली खेल्नु छ अझै
मलाई त आफू मरेर
तिमीलाई बचाउनु छ अझै
हरेक पल
तिम्रो आँखामा
हुतिहारा भएर।

भो
म यहाँ सुकाउँदिन
मेरो जिन्दगीको बिस्कुन।
र,गन्दिन पनि
तिम्रो उपहारका पींडाहरु।
मलाई त यही रसिलो छ
हरदम मेरो आँखामा
यो मेरो प्रेमको प्रतिफल!
यो मेरो समर्पणको नतिजा!
आहा! कति राम्रो भाग्य मेरो
क्षितिजमा दुब्दै गरेको घाम जस्तो
हगि प्रिय?

Add your comment
Your nam