मेरो घाँटीमा तिम्रो घातको पासो भो जिन्दगी
शत्रु सामु तिम्रो प्रेमको हाँसो भो जिन्दगी
पलपल मर्दै बाँचे पनि बुझिदिने कोही छैन
कसलाई भनुँ तिम्रो यादको नासो भो जिन्दगी
रमीतेको भीडमा स्वाभीमानको खिल्ली उड्दा
आफ्नै अनुहारमा पोतिएको ध्वाँसो भो जिन्दगी
अति फोहोर- मैला भएँ अब त धुन्छु भन्दा
जति धोए'नि दागै किन? चासो भो जिन्दगी
Wednesday, June 16, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment