गजल -बज्र कुमार राई

जरामा नै किरा लाग्यो सुक्दै गएँ डालि म त
नफूले'नि फूलहरु गोड्मेल गर्ने मालि म त

रोप्नेहरु मख्ख पर्छन् हरीयाली मलाई देख्दा
फलेर'नि फोस्रो भएँ बेमौसमको बाली म त

बर्षात आउँछ ढिस्को झर्छ मलजल रोक्न खोज्दा
नसकेर बाढी थाम्न भत्किएको आलि म त

निर्जन भयो एकलाश भयो जानेहरुले छाडी जाँदा
उदांग छु चौबाटोमा रित्तो घरको पालि म त

अन्जुलिमा थापी पिउँथे प्वाल भएर चुही दिंदा
भ्वांग पार्दै चोरी गरे भएँ आज खालि म त

कन्चन सपना धमिलियो फोहोरै फोहोरमा बग्नु पर्दा
थुकी हिड्छन् जो कोहीले दुर्गन्धित छु नालि म त