कविता - "मान्छे खाने त्यो मान्छे" - बज्र कुमार राई

साथ मागेर
अन्तर्घात गर्‍यो
मन मागेर
खिल्ली उडायो
नाता मागेर
सम्बन्ध कुल्च्यो
भन्छ-
अझै पुगेन रे!

औंला मागेर
हात चपायो
रगत मागेर
तनतनी पियो
पसिना मागेर
मोज उडायो
भन्छ-
अझै अघाएन रे!

आँखा मागेर
दृष्‍टि पहिल्यायो
नाक मागेर
हर पाइला सुँघ्यो
खुट्टा मागेर
बाटो हिड्यो
उचाई मागेर
गन्तव्यमा पुग्यो
भन्छ-
अब ज्यान चाहियो रे!

दुकदुकी मागेर
हृदयमा पुग्यो
श्वासप्रश्वास मागेर
प्राणमा पुग्यो
शरीर मागेर
टाउकोबाट चिर्यो
भन्छ-
अब लाश चाहियो रे!

दाँत मागेर
चोक्टा लुछ्यो
जिब्रो मागेर
स्वाद लियो
घाँटी मागेर
किलकिले निल्यो
पेट मागेर
आन्द्रा पचायो
भन्छ- अझै मज्जा आएन रे!

उ मान्छेवादी रे!
उ समयवादी रे!
उ सत्य रे!
उ जुगान्तर महान रे!
महान!
मान्छे खाने त्यो मान्छे!