फुल्न थालेको जिन्दगी मेरो निमोठेर फाल्यौ तिमीले
रगत-आँसु चुसीचुसी मेरो लाश ढाल्यौ तिमीले
ध्वजा धवजा च्यातिएर तिमीलाई न्यानो बाँड्दै हिड्दा
मेरो शरीर लुछिलुछी आफ्नो आङ टाल्यौ तिमीले
तिम्रै निम्ति दु:ख-सुखको एक एक पाइ जोगाई दिंदा
पसिनाको कुम्लो कसी आफ्नो डेरा सार्यौ तिमीले
आफ्नो पींडा भुलेर तिम्रो अनुहार पढि हिड्दा
मेरो माया लुटीलुटी आफ्नो गर्जो टार्यौ तिमीले
रोग,भोक,शोकमा तिम्रै लागि रातदिन जग्राम बस्दा
रमितेको घुंईचो बीचमा काटिकाटी मार्यौ तिमीले
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment