ओ मेरी परदेशी प्रियसी !
तिमीलाई यति माया म गर्दोरहेछु
प्रत्येक मेरो ढुकढुकीलाई छामे]
तिमीबिना हरेकपल म मर्दोरहेछु
विश्वास त तिमीलाई के लाग्थ्यो र!
न मलामी न घाट म जल्दोरहेछु
दुनियाको म अभागि टुहुरा
तिम्रै प्रेमको कात्रोमा म बल्दोरहेछु
बाँच्दै पनि म कहाँ बाँचे र!
पीरै पीरको पहाड म पाल्दोरहेछु
सपनाको भारी म एउटा विवश प्रेमी
तिम्रो तस्वीर सजाएर म आफुलाई बाल्दोरहेछु
देखे जति सबै सत्य कहाँ हुन्छ र!
तिमीलाई पाएको दिवास्वप्न सधैं म देख्दोरहेछु
दोबाटोमा मरेको म एउटा नांगो लाश
तिमी हिड्ने सबै मूलबाटो म छेक्दोरहेछु
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment