गजल - "तिम्रो दैलो ढुक्दिन म" - बज्र कुमार राई

शीर काटेर भूईमा ढलोस् तिम्रो सामु झुक्दिन म
यो रोगभोग नै प्यारो मलाई तिम्रो दैलो ढुक्दिन म

जति भाग्छु उति खेद्छौ सुँघ्दै मेरा पाइलाहरु
भैगो अब थर्थराउँदै दुलोभित्र लुक्दिन म

तिम्रो नामले चोट दियो खोटो भाग्य भोग्दै जाँदा
आकशतिर मुन्टो फर्काइ आफ्नै अनुहार थुक्दिन म

जोड्यौ मात्र सधैं मलाई ब्याजको स्याज गनिगनि
घटाई हेर बहीखातामा कत्ति पनि चुक्दिन म

सपनाको भरीया भएँ यो जिन्दगी भोग्दै जाँदा
आफ्नो धरातल बिर्सिएर जुनतारामा पुग्दिन म